Na wieczną wartę odszedł kpt. Roman Maniak

CENTRUM SZKOLENIA INŻYNIERYJNO - LOTNICZEGO

otwórz/zamknij menu

MENU BOCZNE

Dęblin w mediach

Mapa Dęblina

Teleadresy

Muzeum Sił Powietrznych Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie

Rozkłady jazdy

Dyżury Aptek
Zdrowie

MZGK

Zarządzanie kryzysowe

Baza przedsiębiorców

NA WIECZNĄ WARTĘ ODSZEDŁ KPT. ROMAN MANIAK

30.12.2020

22 grudnia 2020r. zmarł kapitan w stanie spoczynku – Roman Maniak- wielki Polak i patriota, przyjaciel Dęblin. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako człowiek serdeczny, mądry, skromny i potrafiący w niezwykły sposób opowiadać młodym ludziom o patriotyzmie. Jego całe życie, to piękna karta naszej historii.

Już w 1939 roku, jako młody chłopiec został zaprzysiężony w konspiracyjnej drużynie harcerskiej (w Dęblinie) pod pseudonimem „Sokrates”. Od maja 1943 roku do 19 stycznia 1945r. walczył o Polskę jako żołnierz Armii Krajowej. W stopniu strzelca walczył w oddziale partyzanckim „Pilota” – Kedyw (Oddział Lotny „Pilot” pod dowództwem ppor. Jerzego JASKULSKIEGO ps. „Zagon, Zagończyk”). Oddział wchodził w skład odtworzonego w ramach struktur Armii Krajowej 15. Pułku Piechoty „Wilków” – przedwojennej jednostki Wojska Polskiego stacjonującej w Garnizonie Dęblin. Terenem szczególnej aktywności był Obwód Puławy.

„Sokrates” uczestniczył w wielu działaniach bojowych, z których najważniejsze to:

wysadzenie niemieckiego pociągu z zaopatrzeniem dla frontu wschodniego w Gołębiu na trasie kolejowej Dęblin – Puławy,
akcja na tartak, znajdujący się pod zarządem niemieckim w Kluczkowicach,
akcja w majątku ziemskim w Osinach, będącym pod zarządem niemieckim,
oswobodzenie Końskowoli.

Za swoją bohaterską walkę i powojenną działalność kpt. Maniak został uhonorowany wieloma odznaczeniami:

Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Złotym Krzyżem Zasługi,
Krzyżem Armii Krajowej,
Krzyżem Partyzanckim,
Medalem Wojska (dwukrotnie),
Odznaką Akcji „Burza”,
Odznaką Weterana Walk o Niepodległość,
Odznaką 15. Pułku Piechoty „Wilków”.

Kapitan Roman Maniak aktywnie działał w strukturach Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej od początku jego istnienia. Był inicjatorem założenia w ramach struktur ŚZŻAK Środowiska Żołnierzy 15. Pułku Piechoty „Wilków” AK. Po rezygnacji w 1998 roku z funkcji prezesa podpułkownika Jana Zdzisława TARGOSIŃSKIEGO ps. „Hektor” wybrany został jego następcą.

Od 1992 r. do października 2010 r. był dowódcą wszystkich kombatanckich pocztów sztandarowych, biorących udział w uroczystościach państwowych, kościelnych i innych w Warszawie.

Od 1987 r. udzielał się jako organizator Święta Pułkowego 15. Pułku Piechoty „Wilków” w Dęblinie z udziałem Wojska Polskiego, szkół, kombatantów oraz władz samorządowych miasta Dęblin.

W 1993 roku był jednym z pomysłodawców nadania imienia 15. Pułku Piechoty „Wilków” Liceum Ogólnokształcącemu w Dęblinie. Od tego czasu Pan Roman Maniak stał się wielkim przyjacielem naszej szkoły. Ten wspaniały człowiek kochał młodzież, z którą spotykał się nie tylko na wszystkich oficjalnych uroczystościach szkolnych, ale również na lekcjach, podczas których opowiadał o swoich przeżyciach wojennych - w tak barwny sposób- że wszyscy słuchali z zapartym tchem. Był wzorem cnót, kultury osobistej i posiadał wspaniałe poczucie humoru. Jak przystało na oficera był człowiekiem honoru. Pan kapitan zarażał młodzież swoim entuzjazmem, miłością do ojczyzny. Całe pokolenia uczniów Liceum Ogólnokształcącego w Dęblinie, zawdzięczają „Sokratesowi” wspaniałe lekcje wychowania w duchu patriotyzmu. Wartości, które starał się przekazać- Bóg, Honor, Ojczyzna - pozostaną w sercach młodych ludzi.

Nasza społeczność miejska zawsze będzie pamiętała o BOHATERZE, ŻOŁNIERZU, PATRIOCIE I CZŁOWIEKU WIELKIEGO SERCA…

Cześć Twojej pamięci Panie kapitanie!

Nabożeństwo żałobne zostało odprawione w Kościele P.W. Św. Michała Archanioła w Piastowie, przy ul. Orzeszkowej 23 w dniu 29 grudnia 2020 r. o godz. 13. W nabożeństwie udział wzięła delegacja władz samorządowych Miasta Dęblin, która złożyła pożegnalny wieniec. Po mszy nastąpiło odprowadzenie do grobu rodzinnego na Cmentarz Pruszków – Żbików.

Autor: Tamara Czyż – Kąsek

Zdjęcia: Kamil Krypski